19.Czy ja nigdzie nie pasuję?

Znowu się nie wyrobiłam ,miało być wczoraj ale zaczęłam grać w Simsy Średniowiecze i zapomniałam o świecie xD. Rozdział dedykuję Monte ,kocham z tobą schizować przy robieniu porządków w szafie ,umrzeć i gadać angielskim łamanym z niemieckim zawsze spoko =).  

Obudziłam się przed dziesiątą. Przez okno do pokoju wpadały promienie słońca ,Hades spał obok mnie na poduszce. Przewróciłam się na drugi bok i przeczesałam włosy lewą ręką. Nie chciało mi się wstawać ,było mi za dobrze.

-NO WITAM!-do pokoju wpadł James i wskoczył na moje łóżko.

-James ,nie drzyj się.-mruknęłam i rzuciłam w niego poduszką.

-A ty leniu wstawaj.-odpowiedział i zaczął mnie okładać poduszka ,którą wcześniej sam oberwał.

-Ogarnij się ,masz ADHD czy co?-zaśmiałam się.

-Nie wiem.-odpowiedział.

Usiedliśmy obok siebie.

-Nie wytrzymam już.-poskarżył się chłopak-Mieli kogoś po nas przysłać a czekamy już trzy dni.

-Jeżeli mieli kogoś po nas przysłać ,to przyślą.-stwierdziłam.

Sama zaczynałam się już niecierpliwić ,byliśmy spakowani już dzień po rozpoczęciu wakacji ,zdążyłam odnieść niepotrzebne rzeczy do domu i od tej pory tylko czekaliśmy. No tak ,moja „wizyta” w domu ,była bardzo długa ,trwała aż pięć minut.

***

Kiedy weszłam spotkałam mojego ojca.

-Już jesteś?-zdziwił się ale widać było ,że tak naprawdę ma to gdzieś.

-Tylko zostawiam rzeczy ,rodzice Jamesa zabierają mnie na wakacje ,jak będziemy mieli wracać zadzwonię.-odpowiedziałam.

Tata wzruszył tylko ramionami i wrócił do swojego zajęcia. Wszystko tak jak zawsze ,mają mnie gdzieś ,równie Obrze mogłabym powiedzieć prawdę ,że idę na jakąś niebezpieczna misję i mogę nie wrócić. Zaniosłam rzeczy do mojego pokoju i wyszłam z mieszkania.

***

 -Może coś się stało i dlatego nikt po nas się nie pojawia?-zaczął się głośno zastanawiać młody Potter.

-Wtedy pojawiłby się ktoś inny żeby wyjaśnić czemu tak długo się nie pojawiamy.-powiedziałam-Chodźmy coś zjeść.-zaproponowałam.

Zeszliśmy na dół ,do kuchni i zrobiliśmy sobie kanapki. Usiedliśmy w salonie przed telewizorem i zaczęliśmy jeść nasze śniadanie. Dzisiaj byliśmy sami w domu ,Albus był u jakiegoś swojego kumpla ,Lily u Rose  a dorośli Potterowie pracowali.

Po najedzeniu się poszliśmy się przebrać a później oboje wyszliśmy do miasta. Na ulicach nie było tłoczno ,pewnie dlatego ,że w mugolskich szkołach jeszcze trwał rok szkolny ,a dorośli o tej porze byli w pracy. Było trochę po dwunastej ,kiedy przechodziliśmy obok jakiejś szkoły ,w której akurat trwała przerwa. Było widać ,że to szkoła prywatna ,uczniowie chodzi z tabletami zamiast książek ,w firmowych mundurkach a boisko ,ławki i tym podobne wyglądały na nowe.

Przechodziliśmy obok bramy kiedy usłyszałam głos ,którego nienawidziłam.

-Co ty tu robisz?!-zawołał dziesięciolatek.

-Nie twój interes.-warknęłam.

Przede mną stał mój durny brat ,z tym swoim niewinnym wyrazem twarzy pod którym ukrywał się uważający się za pępek świata Gremlin ,teraz stwierdziłam ,że jego twarz kojarzy mi się z żabą.

-Co tu robisz?-dzieciak powtórzył pytanie.

-Idę ,bo nie chce mi się oglądać twojej wstrętnej osoby ,współczuję tym ,co muszą widywać cię codziennie.-odpowiedziałam i odeszłam-Co za debil.-westchnęłam kiedy zostawiliśmy w tyle szkołę mojego brata.

-Nie wszyscy bracia to debile ,masz przecież mnie.-powiedział James.

-Tak naprawdę nie jesteś moim bratem.-zaśmiałam się.

-Jesteś pewna?-chłopak poruszył brwiami w taki sposób ,że nie mogłam się nie zaśmiać.

-Tak ,jestem.-powiedziałam.

To nie było tak ,że nie zależało mi na Jamesie ,po prostu nie chciałam go jako brata ,nie wiem czemu ,po prostu nie wyobrażałam sobie tego.

Nie zaszliśmy daleko a znowu ktoś mnie zawołał.

-Des!-dobiegł do nas Harry.

-Cześć.-przywitałam się.

Styles zrównał się z nami i uśmiechną szeroko do mnie.

-Co słychać?-zapytałam.

-Zgadnij ,co bym dla ciebie miał.-odpowiedział tajemniczo.

-Odpowiedź na moje pytanie?-zaproponowałam.

-Dwa bilety na nasz koncert ,za miesiąc.-odpowiedział.

Nic nie powiedziałam ,no bo co miałam powiedzieć? Przepraszam ,nie wiem czy będę mogła przyjść ,nie wiem kiedy ale lecę ratować nas przed wojną bogów? Jasne ,a przy okazji powiem ,że chodzę do szkoły dla czarodziejów ,latam na miotle i jestem dzieckiem bogów ,a on mi uwierzy.

-Harry ,przykro mi ale nie dam rady przyjść.-odezwałam się w końcu.

-Czemy?-spytał Styles.

-Bo niedługo wyjeżdżam ,może na całe wakacje ,jeszcze do końca nie wiem.

-Gdzie?

No właśnie sama chciałabym wiedzieć.

-Do Ameryki.-odpowiedziałam.

Skoro Perseusz twierdził ,że USA to teraz główne skupisko bogów i postaci z mitologii to ,chyba Ameryka była najlepszą odpowiedzią.

-Właśnie będziemy występować w USA ,kto wie ,może dasz radę przyjść.-powiedział Hazza.

Ja się pytam jakim cudem on jest takim optymistą ,jeszcze nigdy nie widziałam żeby miał doła.

-Nie wiem ,jeżeli będę…

-Ja w ciebie wierzę ,chłopacy z resztą.-mówiąc to Styles włożył mi dwa bilety na koncert.

-Naprawdę nie wiem jak to wyjdzie.-westchnęłam.

-Jeżeli nie dasz rady nic się nie stanie młoda. Dobra muszę lecieć bo spóźnię się na próbę.-powiedział Harry.

-To do zobaczenia.-odpowiedziałam i przytuliłam go po przyjacielsku-Pozdrów resztę chłopaków.

Patrzyłam jak Harry znika za zakrętem i nagle uświadomiłam sobie ,że być może widzieliśmy się ostatni raz ,że perfidnie okłamuję jego i resztę zespołu ,a oni traktują mnie jak własną siostrę. Nawet Luke’a okłamuję ,jedyną osobą ,z która jestem teraz szczera jest James.

-Wszystko dobrze?-zapytał Potter.

-Nie wiem.-westchnęłam-Nie rozumiem czemu musimy wszystkich okłamywać.

-Ja też nie ,ale nic nie trwa wiecznie ,no chyba ,może kiedyś będziemy mogli być szczerzy ,musimy w to wierzyć.-powiedział chłopak.

-Nie wiedziałam ,że potrafisz mówić takie rzeczy.

-Każdy ma swoje chwile.-uśmiechną się.

***

Chodziliśmy po mieście do czternastej a później wróciliśmy do domu Potterów. Nie zdążyliśmy nawet zdjąć butów a usłyszeliśmy dzwonek. James poszedł otworzyć drzwi a ja poczekałam w korytarzu na którym stał stojak na parasole w kształcie nogi trolla.

-Des ,może lepiej tu przyjdź!-zawołał mnie James.

-Co jest?-zapytałam dobiegając do chłopaka.

W drzwiach stała niebieskooka szatynka z łukiem na plecach.

-Cześć ,jestem Lea.-przedstawiła się.

-A o co chodzi?-zapytałam.

-Przysyła mnie Percy.-odpowiedziała Lea.

Wszystko rozjaśniło się natychmiast.

-Mam tylko jedno pytanie.-zaczął James-Jak znalazłaś ten dom ,jest ukryty ,przed mugolami i czarodziejami?

-Jestem córką Apollina ,jest bogiem przepowiedni więc niektórzy z nas widzą to ,czego inni nie mogą zobaczyć.-wyjaśniła Lea i uśmiechnęła się do nas promiennie.

-Wejdź.-zaproponował James.

Zaprowadziliśmy ją do salonu ,ja pobiegłam po nasze rzeczy a James szybko napisał rodzicom ,co się dzieje. Zauważyłam ,że Lea przygląda się wszystkiemu w domu z ciekawością.

-Nic niezwykłego ,po prostu dom.-stwierdziłam.

-Dom czarodziejów ,dopóki Percy mi nie powiedział ,że mam po was przylecieć nie miałam pojęcia ,że istniejecie.-powiedziała szatynka.

-Nie martw się ,my jesteśmy mało poinformowani o półbogach i mitologii ,będzie jakaś równowaga.-uśmiechnęłam się.

-Może być ciężko ,przysłali mnie z pegazami ,gdybym wiedziała ,że nie umiecie latać wzięłabym coś innego.

-Lataliśmy na miotłach i hipogryfach ,damy radę.-odpowiedziałam.

-Tata i wujek Ron latali starym Fordem Anglią ,jak oni dał radę to my też.-zaśmiał się James.

-Eee…ale co to są hipogryfy?-zapytała Lea.

-Wyjaśnimy później.-powiedziałam.

-Dobra możemy iść.-wtrącił James.

Oboje chwyciliśmy swoje torby i ruszyliśmy do drzwi.

-Tak mało zabieracie?-zdziwiła się Lea.

-Są magicznie zaczarowane ,mógłbym tu wrzucić całą szafę a wyglądałaby i ważyłaby tyle samo co teraz.-odpowiedział James.

-Dzieci Hekate mogą się schować.-stwierdziła szatynka.

-A kto to Hekate?-spytałam.

-Bogini magii ,z tego co wiem jedna z twoich matek.-odpowiedziała Lea-Chodźcie.-dodała.

Wyszliśmy na podwórko ,na którym stały trzy białe ,skrzydlate konie.

-Wydaje mi się ,czy Posejdon stworzył konie?-odezwałam się.

-Dobrze ci się wydaje ,skąd wiedziałaś?-Lea wsiadła na środkowego pegaza.

-Zanim poszłam do Hogwartu ,w mugolskiej szkole miałam cos o Starożytnej Grecji.-przyznałam.

Zanim podeszłam do pegazów zawahałam się. Nie ,ja nie jestem gotowa żeby to zostawić. To moje życie ,całe życie. Teraz mam z niego zniknąć? Dopiero teraz zaczęłam bać się odejścia ,czułam się tak ,jakbym zostawiała coś ,czego już nigdy nie odzyskam ,a nie chciałam tego tracić.

W końcu wsiadłam na jednego z wolnych pegazów ,stworzenie obejrzało się na mnie i załopotało skrzydłami.

Witaj córko Pana Mórz.

Patrzyłam prosto w orzechowe oczy konia zastanawiając się czy to on do mnie przemówił.

-Coś się stało?-spytał James.

-Ten pegaz ,on ,chyba do mnie mówi.-wyjąkałam.

-To normalne ,wyczuwa ,że jesteś spokrewniona z Posejdonem.-wyjaśniła Lea.

-Aha…-zająknęłam się.

-Lecimy?-zapytał James.

-Jeżeli jesteście gotowi.-odpowiedziała córka Apollina.

Po chwili wzbiliśmy się w ciepłe ,letnie powietrze. Pegazy leciały szybko i wyglądało na to ,że nie bardzo meczy je podróż.

-A w ogóle gdzie lecimy?-zapytałam kiedy w dole zobaczyłam błękitny ocean.

-Do Nowego Yorku.-odpowiedziała Lea.

-To ten obóz jest w mieście?-zdziwił się James.

-Za miastem ,mówiłam ogółem.-powiedziała szatynka.

Lecieliśmy nad Oceanem Atlantyckim ,grzywa mojego pegaza była rozwiewana przez podmuchy wiatru ,włosy falowały mi na wietrze.

Ciekawe co teraz robią inni? Wyobraziłam sobie Harrego ćwiczącego do kolejnego koncertu ,Luke’a w mieszkaniu piętro pod moim ,Arona z jego trzyletnią siostrą ,rodzeństwo Jamesa i jego kuzynów ścigających się na miotłach i nagle poczułam się tak ,jakbym nigdzie nie pasowała.

A w ogóle jak nazywa się pegaz na którym lecę? Jak ja kocham moje myśli wyrwane z kontekstu ,dzięki nim potrafię zapominać o problemach ,chociażby na chwilę.

Jak się nazywasz?

Zadawanie pytań w myślach wychodziło mi łatwo ,jakbym robiła to od zawsze.

Skai.

A więc to ona ,jeszcze lepiej. Uśmiechnęłam się i spojrzałam w dół ,pod nami rozciągał się ocean. Jakbym spadła z pegaza nic by się nie stało ,nie umiałam jeszcze utrzymać się w powietrzu na dłużej niż kilka minut ale za to pod wodą radziłam sobie świetnie ,wolałam jednak nie myśleć o przepłynięciu całej drogi ,dotarłabym na brzeg dopiero na koniec miesiąca.

Kiedy niebo zaczynało robić się pomarańczowe zobaczyliśmy ląd ,plaża na której spacerowali ludzie ,za nią miasto.

-Nie zobaczą nas?-zapytał James.

-Nie ,mgła nas osłania.-odpowiedziała spokojnie Lea.

-Co to jest mgła?-spytałam.

-Ciężko to wyjaśnić. Działa tak ,że śmiertelnicy nie widzą tego ,czego nie powinni albo widzą to inaczej.-wyjaśniła szatynka.

Szybko przelecieliśmy nad miastem i lasem za którym zobaczyliśmy dolinę otoczona pagórkami ,po jej przeciwnej stronie była plaża na której rozbijały się morskie fale ,w pobliżu lasu było jezioro. W dolinie było tyle budynków ,że nawet nie próbowałam ich liczyć ,na samym środku stał wielki dom ,ściany miał zrobione z uwięzionych w betonie kamieni i muszelek ,razem z poddaszem był czteropiętrowy ,reszta domków go otaczała wielkim kręgiem.

-Jej.-mruknęłam.

-Dużo tego.-stwierdził James.

-Sama nie wiem ilu bogów ma tu swoje domki.-powiedziała Lea.

Wylądowaliśmy przy wejściu do lasu którego pilnował smok o zielonych łuskach. Zauważyłam ,że w naszą stronę idzie kilka osób ,kiedy podeszli bliżej rozpoznałam dwójkę z nich.

-Percy ,Kat!-zawołałam podbiegając do nich.

-Cześć młoda.-powiedziała Katherina.

-Zaprowadzę pegazy do stajni.-powiedziała Lea i odeszła a konie poszły za nią.

Zauważyłam ,że za moimi nauczycielami stoi dwunastolatek.

-Mice?-zapytałam ,ledwie go poznałam bez uszu i ogona.

-Hej.-odpowiedział nieśmiało.

-Chodźcie ,wyjaśnimy wszystko.-powiedział Percy.

-Alex ,zanieś ich rzeczy do jedynki i wróć do nas.-poprosiła Katherina chłopaka stojącego obok niej.

-Dzięki.-powiedziałam kiedy wziął moją torbę.

-Nie ma za co.-Alex uśmiechną się ale stwierdziłam ,że wygląda na zmartwionego.

Zaprowadzono nas do największego budynku w obozie ,razem z nami szło jeszcze kilka obozowiczów w zbliżonym do naszego wieku.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Dzisiaj się rozpisałam i mam już ogólny pomysł na ciąg dalszy więc postaram się jak najszybciej napisać więcej ,nie obiecuję kiedy coś się pojawi bo i tak się nie wyrabiam z takimi obietnicami. Kto poza mną od środy pisze próbne egzaminy xD? Pozdrawiam wszystkich odważnych piszących niemiecki i rozszerzenia ,ja zostaję przy angolu =).