29."Witamy w krainie trupów"

Ja żyję! Sama się dziwię po tym co mam w szkole ,pisanie rozprawek do północy i sprawdziany z niemieckiego przynajmniej raz w tygodniu zawsze spoko -,-‘. Nie ma to jak bierzmowanie tydzień temu ,logiczne ,że kilka dni dowiedziałam się ,że jedna z katechetek każdego ,kto czytał HP uważa za satanistę ,więc wygląda na to ,że idziemy wszyscy do piekła ,na moje było warto xD. Wybaczcie mi nieobecność ,rozdział dedykuję Hermionie Granger i Wice (przestaniesz ty mnie molestować o pisanie tych rozdziałów? =P).

Obudziłam się w wielkim łóżku przykrytym czarną pościelą. Zamrugałam kilka razy oczami i już połowa snu uciekła z mojej głowy. Ziewnęłam ,przetarłam oczy i rozejrzałam się po pokoju. Wszystkie ściany ,podłoga ,sufit ,wszystkie półki ,praktycznie wszystko w pokoju było wykonane z czarnego obsydianu. Gdzie ja do cholery jestem? Ostatnim co pamiętałam było spadanie… Wygrzebałam się z łóżka i jeszcze raz się rozejrzałam. Co się stało z chłopakami? Gdzie są moje rzeczy? Kto mnie tu zabrał? W głowie gromadziło mi się tyle pytań ,że czułam się jakby miały rozsadzić mi czaszkę. Drzwi się otworzyły i do środka weszła ubrana w czarną suknię ,czarnowłosa kobieta o bladej skórze. Rzuciła mi krótkie spojrzenie i lekko się uśmiechnęła.

-Chodź…-powiedziała i skinieniem ręki pokazała mi ,że mam iść za nią.

Chyba w tej sytuacji nie miałam zbyt wielkiego wyboru więc poszłam za nią.

-Gdzie ja jestem? Gdzie są chłopacy? Co z moimi rzeczami?-pytania same wypływały mi z ust kiedy starałam się za nią nadążyć.

-Wszystko w swoim czasie…-odpowiedziała i poprowadziła mnie dalej.

Z tego ,co zdążyłam się zorientować to byłam w pałacu ,wszystko wydawało się zrobione z czarnego obsydianu ,w ścianach płonęły pochodnie a w korytarzu odbijało się echo naszych kroków. Gdzie ja byłam? Coś w głowie mówiło mi ,że powinnam wiedzieć ale nie mogłam skojarzyć faktów. Nienawidziłam tego uczucia ,przypominał mi się ten irytujący czas na początku roku szkolnego zanim dowiedziałam się prawdy o sobie. Dotarłyśmy do wielkiej komnaty na końcu której stały dwa trony ,jeden większy ,drugi mniejszy. Ten większy był wykonany z ,co mnie bardzo zszokowało ,ludzkich kości ,mniejszy był wykonany z drogocennych metali wysadzanych kamieniami szlachetnymi ,nad nami wisiał wielki żyrandol zrobiony z drogocennych kamieni. W komnacie były dwie osoby ,jedną z nich był czarnowłosy mężczyzna o bladej skórze ubrany w czarną szatę ,miałam wrażenie ,że pojawiają się na niej ludzkie twarze ,aktualnie był zajęty rozmową z kimś a może raczej z czymś ,stworzenie wyglądało jak starucha z błoniastymi skrzydłami co wcale mnie do niej nie przekonywało. Drugą z osób ,co mnie bardzo zdziwiło ,była Bellatrix. Co ona do cholery tu robi!? Miałam nadzieję ,że nie będę już musiała jej za szybko oglądać a tu nagle…ehh… Ale co z chłopakami? Gdzie oni są? Akurat skrzydlata starucha gdzieś zniknęła i ubrany na czarno mężczyzna podszedł do nas. Kiedy na niego spojrzałam poczułam się jakby próbował wyciągnąć ze mnie moją duszę. Szybko odwróciłam wzrok i od razu poczułam się lepiej. Coś zaczęło rozjaśniać mi się w głowie ,przed zaśnięciem spadliśmy pod ziemię ,teraz byłam w pałacu z czarnego obsydianu a ta skrzydlata starucha wyglądała jak Erynia. Dopiero teraz dotarła do mnie prawda ,przede mną stał Hades ,więc kobietą obok musiała być Persefona ale to było nielogiczne ,mieliśmy środek lata a z tego co wiedziałam w lato Persefony nie było z Hadesem. Poczułam na sobie wzrok boga umarłych.

-Zostawcie nas samych.-rzucił do Bellatrix i Persefony.

Bynajmniej Bellatrix zniknie ,na całe szczęście ,jej obecność tutaj wydawała mi się podejrzana. Z drugiej strony nie bardzo widziała mi się perspektywa samotnej rozmowy z Hadesem ale chyba nie miałam zbyt wielkiego wyboru. Persefona wyszła równo z Lestrange a ja zostałam sama z panem Podziemia. Nie wiedziałam co powinnam zrobić więc stałam jak kołek i wpatrywałam się w jakiś punkt w czarnej ścianie.

-Zastawiasz się czemu was tu sprowadziłem-stwierdził Hades bez żadnego wstępu-ale musisz mi uwierzyć ,że nie mam wobec żadnego z was ani innych bogów złych zamiarów.-dodał.

Uwierzyć mu? Może powinnam…ale co jeżeli to jednak pułapka?

-Więc czego chcesz? Po co nas tu sprowadziłeś? I co zrobiłeś z Jamesem i Ianem?-odezwałam się z nieufnością w głosie.

-Jeszcze śpią ,nie musisz się o nich martwić…-odpowiedział Hades-Sprowadziłem cię ponieważ ,niechętnie to przyznaję ,ale potrzebuję twojej pomocy…-dodał.

Chwila co!? Sam władca Podziemia prosi mnie o pomoc? To chyba jakiś dziwny sen. Jakiej pomocy on może ode mnie oczekiwać? Musiałam powstrzymać wybuch śmiechu.

-Jakiej pomocy…?-zapytałam nieufnie.

-Rozumiem ,że mogę nie budzić zaufania jednak musisz mi uwierzyć ,że nie mam wobec żadnego z waszej trójki złych zamiarów.-westchną Hades.

-Zachowuję jedynie ostrożność ,wybacz ,że najwyżej dzień temu zaatakowała mnie Lamia.-nie byłam pewna czy pyskowanie Hadesowi  było bezpieczne ale nie mogłam się powstrzymać.

Chyba nic mi nie zrobi? W końcu to też mój ojciec ,jeden z wielu. Dobra ,moja sytuacja rodzinna jest naprawdę porąbana. No ale raczej mnie nie zmieni w pył czy coś takiego…

-Nic mi nie wiadomo o ataku na was.-wzruszył ramionami Hades.

Taaak ,ojciec roku ,informuję go o ataku potwora a on najzwyczajniej wzrusza ramionami. No ale normalnej rodziny to ja raczej nie mam więc nie powinnam narzekać.

-Czego ode mnie chcesz?-zapytałam zaplatając ręce na wysokości piersi.

-Pomocy ,niechętnie to przyznaję ale potrzebuję pomocy w zamknięciu przejścia ,które powstało przez domniemany atak mojego brata lub posiadacza jego broni ,jako ,że i Zeus i Posejdon są zbyt zajęci kłótniami między sobą co powoduje kłótnie innych bogów muszę zwrócić się do ciebie.-wyjaśnił siadając na swoim tronie zrobionym z kości.

-Wybacz ,nie wiem jak mogę w tym pomóc ,poza tym nie mam czasu.-powiedziałam.

-O czas nie powinnaś się martwić ,kiedy mi pomożesz otrzymacie ode mnie zapłatę ,Tantanos umie namierzyć każdą duszę ,której grozi śmierć ,kiedy uspokoi się sprawa z duszami uciekającymi z Podziemia pomoże wam znaleźć mojego bratanka jednak teraz nie może za wiele zdziałać ponieważ musi wyłapywać uciekające dusze. Jeżeli chodzi o twoją pomoc to bardzo proste ,potrzebuję jedynie twojej obecności jako wzmacniacza.-odpowiedział Hades.

-Chyba nie rozumiem…jak mam być wzmacniaczem?-zdziwłam się.

-To przejście jest zbyt wielkie żeby moja moc sama je zamknęła ,potrzebuję kogoś ,kto ją wzmocni ,nie musisz się martwić ,nadal jesteś też moim dzieckiem ,nie zrobiłbym nic ,co by ci zaszkodziło.

-Mi nie ,ale co z Jamesem i Ianem…poza tym po jaką cholerę jest tu Bellatrix?

-Nic im nie będzie ,sama będziesz mogła to sprawdzić ,co do Bellatrix jest tu u mojej żony.

Chwila ,co!? Po co Bellatrix Persefonie? To jest już bez żadnego sensu. Ehh…może Percy ją po coś tu przysłał ,z resztą to chyba nie moja sprawa.

-Dobra ,to jeszcze wyjaśnij co robi tu Persefona skoro w lecie nie ma jej w Podziemiu?

-Jest tu przez kłótnie bogów ,miała dość tej atmosfery na Olimpie.

Westchnęłam i wbiłam wzrok w podłogę. Powinnam się zgodzić na ten układ ,dla dobra misji ,poza tym wątpię żeby Hades tak po prostu nas wypuścił jeżeli się nie zgodzę. Ale co jeżeli to tylko podstęp? Tylko ,że to było wiarygodne ,przecież po co miałby teraz kłamać? Ta cała sytuacja była dziwna… Zamknęłam oczy i odetchnęłam głęboko. Bez względu czy tego pożałuję czy nie muszę się zgodzić ,chociażby ze względu na chłopaków. Spojrzałam na Hadesa ,może pierwszy raz zrozumiałam czemu nazwałam tak kota…Nie ,stop! Muszę podjąć decyzję ,od której może zależeć nasza misja i życie chłopaków a myślę o kocie! Ja chyba muszę mieć coś z mózgiem. A może to przez to ,że mam dzisiaj kitka ,mniej krwi mi dopływa do głowy… Cholera! Muszę przestać się rozpraszać.

-Zrobię to ,pomogę ci ale jeżeli chcesz mnie oszukać nie skończy się na tym ,że ucierpię tylko ja ,James i Ian i chyba wiesz o tym.-odezwałam się przerywając ciszę.

-To nie jest podstęp…-odpowiedział-Poza tym jeden z twoich przyjaciół się obudził ,powinnaś się z nim zobaczyć ,przyślę po ciebie kogoś  kiedy wszystko będzie gotowe do zamknięcia przejścia.-dodał.

Któryś z chłopaków się obudził? Tak ,przynajmniej będę miała z kim pogadać.

-Gdzie mam pójść?-zapytałam niepewnie.

Hades wykonał dłonią jakiś gest a w komnacie pojawił się ludzki szkielet w mundurze wojskowym ,nie umiałam rozpoznać w jakim.

-Zaprowadzisz ją do naszych gość.-rzucił od niechcenia Hades.

Świetnie ,trup za przewodnika…nie no dobra ,lepsze to niż towarzystwo Binnsa… Szkielet posłusznie ruszył a ja poszłam za nim. Po kilku minutach zostałam doprowadzona do komnaty podobnej do tej ,w której się obudziłam. Na łóżku siedział zdezorientowany James. Uśmiechnęłam się kiedy go zobaczyłam.

-James!-wyrwało mi się.

Podbiegłam do chłopaka i przytuliłam go mocno praktycznie przewracając go na łóżko. Co mi znowu odbiło? Chyba dzisiaj mózg mi nie działa.

-Widzę ,że się stęskniłaś.-zaśmiał się Potter.

-Nie ,mózg mi nie działa.-odpowiedziałam i też się zaśmiałam.

-Yhym ,a możesz ze mnie zejść?-zapytał i posłał mi rozbrajający uśmiech.

Dopiero teraz zorientowałam się ,że na nim leżę. Zaczerwieniłam się i zeszłam z chłopaka.

-Przepraszam…-wymamrotałam czując krew napływającą mi do policzków.

-Nic się nie stało chudzielcu ,nie jesteś ciężka.-Potter puścił do mnie oczko i lekko szturchnął łokciem.

Uśmiechnęłam się do niego niepewnie a on odwzajemnił uśmiech.

-Hmmm…gdzie tym razem nas zawlokło?-zapytał po chwili.

-Witamy w krainie trupów.-rzuciłam półżartem-Mój kochany ojczulek ściągną nas tu bo chce mojej pomocy.-dodałam.

-Nie mówisz chyba ,że Hades…-zaczął James.

-No właśnie mówię ,ale za to ma nam pomóc znaleźć brata Iana ,chyba warto co?-przerwałam mu.

-Ale jesteś pewna ,że tak będzie?

-Nie jestem James ale nie mam innego wyjścia ,obiecuję niczego nie schrzanić.

-Okey ,wierzę ci.-powiedział puszczając do mnie oczko.

Uśmiechnęłam się do niego i poprawiłam grzywkę ,która akurat wpadła mi na oko.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

W końcu napisane ,po trzech dniach ,musiałam pojęczeć rodzicom ,żeby pozwolili mi dokończyć i się opłaciło. May ,niedługo będę miała więcej luzu bo tata wyjeżdża do Kanady ,ale mnie tam nie zaciągną żadną siłą chyba ,że tylko w odwiedziny. Piszcie w komentarzach jak się podobał rozdział bo ja uważam ,że nie bardzo wyszedł ,nie znoszę pisać tak po fragmentach ale nie miałam wyjścia.
 

Mnie wywalili za doprowadzanie Dementorów do stanu załamania psychicznego ,a was? =D